Powstanie parafii w Tokarach ginie w mrokach dziejów (…) Pamiętamy o wspominanym już roku 1362 i ówczesnym dziedzicu tych dóbr – Przedwoju, jednak z tej informacji trudno ustalić, czy była tam już wtedy parafia. Przyjmuje się, więc że jej powstanie mogło nastąpić dopiero w pierwszej połowie XV wieku, od kiedy pojawiają się informacje w dokumentach kościelnych (najprawdopodobniej w 1448r.) Dokładniejszych danych o erekcji parafii, niestety brak, dlatego też jako podstawowy dokument przyjmuje się „Liber beneficiorum” Jana Łaskiego, z roku 1521.
Mniej wątpliwości było, co do fundatorów. Byli nimi właściciele Tokar, którymiw początkach XVI wieku była rodzina Tokarskich. Możliwe, że członkowie byli fundatorami Świątyni. Oni właśnie w „Liber” wymienieni zostali jako kolatorzy parafii. Wizytacje w początkach XVI wieku wskazują jednak już na dwóch kolatorów, mianowicie Jana Sulimowskiego i Marcina Tokarskiego, którzy wówczas byli właścicielami Tokar. Wydaje się, że znaczną rolę odgrywał już ród Mycielskich, z którego Jadwiga ufundowała kaplicę.
W drugiej połowie wieku XVII kolatorem był Tomasz Kwiatkowski, natomiast około połowy XVIII – Michał Niwski (w czasie wizytacji w roku 1761 jego spadkobiercy)W roku 1825, jako kolator wymieniony został Józef Konopnicki, który mieszkał w Tokarach. Niewątpliwie kolejną kolatorką była Kazimiera z Miłkowskich – Sulimierska, która wybudowała w latach 1858-1861 obecnie istniejący kościół.
Tak pisał ks. Tomasz Cieśliński, proboszcz parafii Tokary o poświęceniu kościoła 8.12.1861 roku:
Najstarszy znany okręg parafialny pochodzi z roku 1521. Wówczas do parafii należały następujce wioski: Tokary Wielkie i Tokary Małe, Milejów, Siewieruszki, Kawęczyn, Parchowo.
W drugiej połowie XIX wieku w skład okręgu parafialnego wchodziły: Tokary i Tokary Kolonia, Milejów, Siewieruszki Małe i Siewieruszki Wielkie, Kawęczyn, Parchowo, Gozdów, Karolina, Marianów, Myszkowice, Okręglica, Pacht, Piaski, Podarek, Stępka, Wielopole albo Wielkie, Wojciechów, Krzyżówki, _Żdżary.
Obecnie do parafii w Tokarach należą: Chocim, Gozdów, Kawęczyn, Kolonia Głuchowska, Marianów, Milejów, Myszkowice, Okręglica, Siewieruszki, Tokary I, Tokary II, Wojciechów, Żdżary.
Milejów
Najstarsza znana wiadomość dotycząca Milejowa pochodzi z „Liber beneficiorum” sporządzonego na polecenie Jana Łaskiego wkrótce po mianowaniu go na urząd arcybiskupa gnieźnieńskiego, a więc z drugiej dziesiątki XVI wieku. Kolejne informacje pochodzą z połowy XVI wieku. Właścicielem majątku był Mikołaj Sulimowski, który przekazał swoje dziedzictwo córce Annie i jej mężowi, Stanisławowi Sulimowskiemu,
a oni władali nim w roku 1572. Jednocześnie, w ramach umowy małżenskiej, mąż zapisał Annie 1700 złotych. W dwa lata po śmierci męża, Anna wyszła powtórnie za mąż za Jana Miaskowskiego, a majątek przeszedł w ręce jej brata, Jana Sulimowskiego. Z roku 1589 posiadamy informacje o tym, że ożenił się on z Katarzyn Kadzińską. Ten ród władał jeszcze w Milejowie w kolejnym wieku.(…)
Dane z roku 1827 wskazują, że były w tej wsi 22 domostwa, z ogólną liczbą 244 mieszkańców. Do Milejowa przynależą: wieś, folwark, osada karczmy i młyn, które leżą na terenie gminy Tokary. W drugiej połowie XIX wieku we wsi było 21 domów i wraz z osadą Stępka zamieszkiwało tu 286 osób. Folwark posiadał 9 domów z 95 mieszkańcami. Osada karczmarska miała 1 dom, w którym żyło 4 ludzi, młyn oraz jeden budynek, w którym mieszkały 3 osoby. Folwark i wieś zajmowały obszar 946 mórg, z czego gruntów ornych i ogrodów – 503, łąk – 145, pastwisk – 59, wody – 5, lasu – 173, zarośli – 44, nieużytków i placów – 18 mórg. Budynków murowanych było 10, zaś z drewna – 12. W uprawie stosowano płodozmian 4-plonowy, wykorzystywano też wiatrak. Wieś Milejów miała 47 osadników, gospodarzących na 350 morgach
Cytowane fragmenty pochodzą z opracowania ks. dra Henryka Witczaka Dziedzictwo wieków – z dziejów Gminy Kawęczyn. Notatka prasowa z Gazety Warszawskiej, Nr 25 z 1.02.1862 r.
Kościół pw. św.Andrzeja Apostoła – zabytek.pl
Gmina Kawęczyn – informacje ogólne
Parafia w Tokarach – dobra24.pl
W Milejewie toczyły się losy kilku pokoleń przodków rodziny Jaros, przypadające na przełom wieku XVII/XIX pierwszą połowę wieku XIX
Dodaj komentarz