Historię szkoły podajemy za stroną internetową Zespół Szkół w Stupsku Szkoła Podstawowa:
Jak podaje kronika szkoły, w roku 1934 na wniosek ówczesnego kierownika Leona Wiśniewskiego powstał projekt budowy, którą ukończono w 1937 roku. Nie jest to jednak rok założenia szkoły, ponieważ wcześniej istniała już szkoła początkowa.
Losy szkoły w ciągu następnych 30 lat nie są mi znane, ale można by pokusić się o dotarcie do źródeł informacyjnych.
Rok 1939 – druga wojna światowa. Wieś Stupsk pod obstrzałem ognia. Armia niemiecka w pierwszych dniach września wkracza do Stupska. Tu okupant organizuje w budynku szkolnym (niewykończonym) Zarząd Gminy Gemeindeschoff. Od tej chwili zamiast dziatwy szkolnej przychodzą do budynku (szkoły) interesanci z całej gminy, a zamiast nauczycieli – wychowawców panoszą się okupanci. Już po wyzwoleniu Stupska 19 stycznia 1945 roku , w drugim dniu pobytu oddziałów Armii Radzieckiej z niewiadomych dokładnie przyczyn w budynku wybucha pożar. Budynek szkolny płonie. Dzięki energicznej pomocy miejscowego społeczeństwa zostaje uratowana przybudówka, mieszkanie kierownika. Po pożarze pozostają tylko sterczące kominy i poważnie uszkodzone mury.
Stopniowo wzrastała ilość nauczycieli i uczniów. Miejsca w szkole było coraz mniej, dlatego w roku szkolnym 1966/67 wynajęto dwa dodatkowe lokale na izby lekcyjne u pana Oleksiaka Jana i Sobiecha Stefana. Ten rok szkolny jest pierwszym rokiem realizacji programu 8-letniej szkoły podstawowej. I znowu trudne chwile w historii naszej szkoły…
Rok szkolny 1970/71. Rok ten rozpoczęliśmy w bardzo trudnych warunkach. Remontowano szkołę. Do dnia 10 listopada uczyliśmy się w czterech punktach, wynajętych izbach lekcyjnych : u państwa Sobiechów, Oleksiaków, w agronomówce, w budynku po posterunku MO. W listopadzie wprowadziliśmy się do wyremontowanego budynku. Warunki się poprawiły.
Dnia 25 maja 1973 roku uchwałą Rady Pedagogicznej postanowiono wdrażać w naszej szkole elementy poznańskiego systemu wychowawczego, opracowanego pod kierunkiem prof.Heliodora Muszyńskiego, począwszy od roku szkolnego 1973/74. w tym samym roku w wyniku reorganizacji sieci szkół do Szkoły Podstawowej w Stupsku przybyli uczniowie klas V, VI i VII z Dunaja i Woli Szydłowskiej. Z czasem zlikwidowano w ogóle szkołę w Woli Szydłowskiej, a w szkole w Dunaju obniżono stopień organizacyjny do klas I – III. (Taki stan trwa do chwili obecnej.)
W lutym 1983 na zebraniu z rodzicami dyrektor szkoły – Maria Kulaszewska wystąpiła z projektem dobudowy kotłowni i założenia centralnego ogrzewania. Rodzice przyjęli to z ogromnym zadowoleniem. Pan Tadeusz Stefaniak dał propozycję, aby dobudować szkołę z salą gimnastyczną. Zapadła uchwała – zaczynamy budowę szkoły z salą gimnastyczną. Natychmiast podjęto działania. Powołano Komitet Budowy Szkoły. Zlecono sporządzenie dokumentacji, gromadzenie materiału budowlanego. Roboty w brud. Zakupiono kamienie. Zwożono żwir. Pierwszą przyczepę kamieni i żwiru przywiózł T. Stefaniak, który bardzo angażuje się w pracy. Organizuje zebrania, jest koordynatorem w organizowaniu pracy. Przy załatwianiu wszelkich spraw pomaga pan Naczelnik Urzędu Gminy – Tadeusz Marciniak. Bez Jego pomocy Komitet Budowy Szkoły miałby wielkie kłopoty. Odbywały się zebrania wiejskie, ludność opodatkowała się. Rozpoczęły się zbiórki pieniędzy. Środowisko szkolne, społeczeństwo Stupska żyło myślą: Damy radę, czy nie. Pan Stefaniak podtrzymywał na duchu. Tymczasem w szkole odbywały się normalnie zajęcia.
W roku szkolnym 1982/83 w myśl powiedzenia Zmieniamy boiska na lodowiska postanowiliśmy po raz pierwszy w dziejach naszej szkoły zorganizować i uruchomić lodowisko. Przygotowano teren. Kiedy ścisnął mróz strażak – sołtys p. Zdzisław Ziendara zalał teren przeznaczony na lodowisko wodą. Było radości co niemiara. Nasz teren ubogi jest w pagórki i górki. Jest konieczność zorganizowania toru saneczkowego. Bojowe zadanie: zorganizowanie i uruchomienie toru saneczkowego. Do tego zadania prócz chłopców z klas starszych chętnie włączyli się rodzice. Prawie z każdej rodziny przywieziono wóz piasku i w ten sposób tor saneczkowy w krótkim czasie został zrobiony, a uczniowie zwłaszcza najmłodsi z niecierpliwością czekają na śnieg, kiedy bezpiecznie będą mogli zjeżdżać na sankach.
Rok szkolny 1983/84 – przed dyrektorem szkoły i Komitetem Budowy Szkoły mozolne dni. Trzeba rozpocząć budowę. Po zakończeniu prac polowych rolnicy zwożą żwir, kamienie. Zaczynamy budowę. Szukamy wykonawcy do zalewnia ław fundamentowych i fundamentów. Zostaje nim Pętlicki Henryk z Woli Szydłowskiej. Codziennie wieczorem dyrektor szkoły i przewodniczący Komitetu Budowy Szkoły Tadeusz Stefaniak wędrują od domu do domu, organizuje front robót, zwołuje ludzi. Rano na boisku szkoły gwar. Ciągniki, 10 – 14 robotników. Wtyczają, kopią, zalewają. Trwają gorączkowe prace. Aby szybciej. Fundamenty idą w górę. 30 października koniec pracy – mróz. Zabezpieczamy fundamenty przed przemarznięciem . Tymczasem w szkole nauka, uroczystości. Wiosna… Znowu robota. Kończymy fundamenty. W lipcu kładziemy płyty styropianowe. Pomagają robotnicy z PGR Strzałkowo. Dyrektor PGR – p. M. Szczerbowicz służy radą, pomaga w załatwieniu wielu spraw. Mury pną się w górę. Jesienią kryjemy budynek dachem. Czekamy cierpliwie do wiosny.
W roku szkolnym 1984/85 szkołę budujemy dalej. Wstawiamy okna, drzwi, tynkujemy, kładziemy posadzki. Rok szkolny 1985/86 przynosi znowu zmiany. Otwieramy po raz pierwszy oddział pięciolatków. Jesienią, kiedy rolnicy pracują w polu, ustaje praca na budowie. Aby jej nie przerwać, dyrektor szkoły p. Maria Kulaszewska jedzie do Warszawy do dowódcy WOW. Prosi o pomoc. Zostaje wysłuchana i zrozumiana. Następnego dnia zjawia się w Jednostce Wojskowej w Ciechanowie. Rozmowa z szefem do spraw politycznych płk. Głowackim daje efekty. Z pomocą przychodzą żołnierze. Pracują przy budowie. Zaczynamy budowę sali gimnastycznej. W dniu Wojska Polskiego składamy podziękowanie za pracę żołnierzom – kwiaty, podziękowanie. Młodzież szkolna jedzie do jednostki na uroczystości. Zwiedza koszary. Tegoż roku późną jesienią odwiedza nas telewizja. Program telewizyjny na temat zaangażowania społeczeństwa Stupska w budowie szkoły montuje reporter J. Śniegocki. Zimą do pracy fachowej przystępuje przedsiębiorstwo z Mławy RRIM. W starej szkole rozbieramy piece. Porządkujemy całe ferie. Rodzice, nauczyciele, członkowie Komitetu Budowy Szkoły pomagają przy pracach wykończeniowych. Malują, myją. Centralne ogrzewanie działa świetnie. W całym budynku ciepło. Przeprowadzamy się do nowych klas. Radość!!! Każda klasa w swojej sali… Uporządkowano świetlicę, bibliotekę, pokój nauczycielski. Porządkujemy obejście szkoły. 8 maja w szkole znowu pracownicy polskiej telewizji. W ich oczach zdumienie!!! Czyn został zrealizowany. Dalej trwają prace przy budowie sali gimnastycznej.
W dniu 15.05 1986 roku naszą szkołę odwiedza marszałek sejmu PRL Roman Malinowski. W budynku szkoły zebrało się dużo gości. Przybyły władze gminne, wojewódzkie, przedstawiciele Komitetu Budowy Szkoły, nauczyciele, pracownicy szkoły i miejscowa ludność. Zapanowała serdeczna i miła atmosfera. Najmilszym momentem była rozmowa marszałka Sejmu z uczniami. Następnie zwiedzano nową szkołę. Padły słowa uznania dla tych, którzy przyczynili się do zrealizowania tak ważnego czynu – budowy szkoły. Podziwiano pięknie urządzone i dobrze wyposażone duże, widne sale. Krótki pobyt w/w delegacji na czele z marszałkiem Sejmu dostarczył wiele emocji, długo pozostanie w pamięci uczniów i wszystkich zebranych w tym dniu w szkole.
22 marca 1987 roku o godzinie 8.30 telewizja przedstawiła program o naszej szkole. Dotyczył on czynu społecznego na rzecz budowy szkoły. Siedem dni wcześniej gościła w szkole delegacja z telewizji. Podziwiała warunki w nowo wybudowanej szkole. Dzięki zaangażowaniu społeczeństwa dzieci zdobywają wiedzę w dobrych warunkach.
Rok szkolny 1989/90 – sala gimnastyczna zostaje oddana do użytku. Rok szkolny 1992/93 rozpoczął nowy etap w dziejach szkoły. Najpierw utworzono drugi punkt filialny naszej szkoły, tym razem była to PF w Dąbku, a 1 stycznia 1993 roku Samorząd Terytorialny oświaty w Stupsku przejął szkoły w naszej gminie. Zgodnie z ustawą o samorządzie terytorialnym w 1994 roku wszystkie gminy przejmą oświatę jako zadanie własne gminy. Przejmując ją wcześniej zadawano pytanie: Czy skorzystały na tym szkoły? Chyba tak. Jest pewne, że subwencje, które gmina otrzyma w całości zostaną przeznaczone dla szkół z terenu naszej gminy. Fakt przejecia został potwierdzony zawarciem porozumienia między Kuratorium Oświaty w Ciechanowie, a Wójtem Gminy. Podpisy pod stosownym porozumieniem złożyli w obecności członków Zarządu Gminy pan Sławomir Gutowski – Kurator i Jan Chodziutko – Wójt. W nowej sytuacji większą rolę (właściwą gospodarzowi szkoły) zaczną odgrywać dyrektorzy szkół. Gmina nie będzie powoływać zespołu administracyjnego szkół.
Rok 1999/2000 jest rokiem przełomowym nie tylko z racji magicznej daty, ale również dlatego, iż we wrześniu została wprowadzona nowa reforma systemu edukacji i duże zmiany w szkole. Od tej chwili w jednym budynku mieszczą się teraz dwie szkoły – podstawowa (na parterze) i gimnazjum (na piętrze). Jest to podział umowny, bowiem obie szkoły mają wspólną salę gimnastyczną, stołówkę i szatnię. W myśl reformy uczniowie przez sześć lat będą uczyć się w szkole podstawowej, a potem trzy lata w gimnazjum i trzy lata w liceum. Nad całością prac związanych z wdrażaniem reformy czuwa nowa dyrekcja – pani mgr Władysława Kurowska i jej zastępca Krystyna Matuszewska. Obie panie mają dużo nowych obowiązków. Nie są też wolne od kłopotów finansowych. Ale dzięki ich pracy i staraniom szkoła funkcjonuje bardzo dobrze, o czym świadczy zadowolenie nadzoru pedagogicznego. Początek września to wiele kłopotów związanych z brakiem podręczników, zeszytów ćwiczeń a nawet niektórych programów, które nie zostały przygotowane na czas. Nie wszyscy nauczyciele mogą przygotować aktualne rozkłady materiału, a tu trzeba jeszcze opracować wewnątrzszkolny system oceniania, kryteria ocen z poszczególnych przedmiotów i wiele innych planów i regulaminów. W nowej reformie systemu edukacji przyjęto następujące założenie, że wychowanie i kształcenie powinno stanowić w pracy szkoły integralną część. Uczeń w zreformowanej szkole będzie mieć możliwość integralnego rozwoju wszystkich sfer swojej osobowości : rozwijać się fizycznie, kształtować zmysły, uczyć się kierowania emocjami, nabywać sprawności intelektualnych, rozwijać moralnie, ćwiczyć wolę i rozwijać duchowo. Całkowicie zmienia się struktura systemu szkolnego. Sześcioklasowe szkoły podstawowe zostały podzielone na dwa cykle dydaktyczne : nauczanie zintegrowane w klasach I – III i nauczanie blokowe obejmujące klasy IV – VI. W pierwszym etapie edukacyjnym zajęcia prowadzi jeden nauczyciel według ustalonego przez siebie planu, dostosowując czas zajęć i przerw do aktywności uczniów.
Dziękujemy p. Joannie Raszkowskiej prowadzącej serwis: http://sp_stupsk.eu.interiowo.pl za zgodę na wykorzystanie artykułu.
Dodaj komentarz