Drugi szlak wychodzący z Ciechanowa szedł bardziej na zachód, przez okolice grodu w Stupsku, po czym mijając bagno Niemyje od zachodu, kierował się do grodu w Grzebsku i po przekroczeniu Orzyca, zapewne na linii Zaborowo-Szemplino, w Zembrzusie łączył się ze szlakiem pierwszym, idącym do brodu Sgiersk. W okolicy Stupska do szlaku tego dochodził połączony szlak wiodący z Płocka i Wyszogrodu, który poznajemy z opisu oprawy księżnej płockiej Elżbiety z 1349r., na odcinku między Szyjkami, Lipą, Strzegowem, Kuskowem, Pokrytkami (Niedzborzem)
Sułkowem, Dąbkiem, Kosinami, Wyszynami (Stupskiem), Otocznią, Wieczfnią i Kuklinem. Ze szlakiem tym należy powiązać wczesnośredniowieczny skarb w Otoczni, gm. Mława, ukryty po 1077r. oraz nieznany bliżej skarb z Grzybowa gm. Wieczfnia Kościelna. Dwukrotna przeprawa przez Orzyc, w Zaborowie i przez gród Sgiersk, powodowana była zapewne tym, że na północ od Grzebska, po lewej stronie Orzyca, znajdowało się kilka silnie podmokłych dolin jego lewostronnych dopływów, zwłaszcza Borowianki, a z prawej strony rzeki rozciągał się teren suchy, prawie pozbawiony cieków, wyniesiony ponad bagna doliny Orzyca.
Zapewne w okolicach Stupska od opisanego szlaku odchodziło odgałęzienie zmierzające przez okolice grodu w Szreńsku do brodu na Nidzie koło grodu w Nowym Dworze i dalej w kierunku brodu na Wkrze (Weli) zwanego Pfaffenwrt, położonego koło jeziora Grądy. Odcinek tego szlaku to wspomniana w 1260 r. antiqua via, tożsama z via Ruthenicalis z 1338 r., idąca znad Bałtyku przez targ pod Lubawą i ziemię lubawską na Mazowsze.
Dodaj komentarz