Rady miejskie i burmistrzowie Przasnysza w latach 1919-1939

wpis w: Aktualności | 2

Przasnyskiej rady miejskiej dotyczyły wpisy Rada Miejska w Przasnyszu (1926) i Przasnysz i powiat w latach 1866-1939

Ten wpis poświęcony jest osobom wchodzącym w skład rady i zarządu miasta Przasnysza.

Pierwsze wybory roku 1919, za notatnikiem Wojciecha Krzyżewskiego, odbyły się 30 lipca 1919 roku, W skład rady weszło 17 członków pochodzenia polskiego i 7 żydowskiego. Radnymi narodowości polskiej zostali: Wojciech Krzyżewski, B(olesław) Pielech, Kazimierz Adamczyk, Stanisław Rzępołuch, Jan Czapliński, Andrzej Filipowicz, Franciszek Wylot, Eugeniusz Górnicki, Jan Wróblewski, Aleksander Królicki, Kazimierz Szymoński, Stanisław Gromnicki, Kazimierz Pawłowski, Tomasz Wieciński, Wacław Dudziński, Henryk Kępa, Edward Niestępski.

Na pierwszym zebraniu radnych, dnia 13 października wybrano burmistrza i ławników:

Zostali wybrani: burmistrz Żmijewski, ławnicy: Stanisław Połomski, Józef Czapliński, zastępca – Karol Szymoński

Pierwszym burmistrzem dwudziestolecia międzywojennego był Roman Husarski 1918-1919 (wiceburmistrzem Karol Szymański, ławnikami Tomasz Wieciński i Stefan Połomski). Kolejny okres, poprzedzony wyborem rady miasta, należał do wymienionego wyżej Macieja Żmijewskiego 1919-1920, znowu Romana Husarskiego 1920-1921, do Bronisława Matuszewskiego 1921-1925

Kronika Rypińska z 30 sierpnia 1925 roku o pogrzebie burmistrza Matuszewskiego:


Kadencja Stefana Ławrowskiego objęła lata 1925-1928. Feliks Wieciński został burmistrzem Przasnysza 1 grudnia 1928 roku (za Głosem Ziemi Przasnyskiej z 20 grudnia 1928 roku)

Za protokołami posiedzeń Rady Miasta Przasnysza z lat 1936-1939 (od protokołu XV z 30.01.1936, prawdopodobnie kadencja 1934-39) skład zarządu i rady jest następujący:

Burmistrz Feliks Wieciński, z-ca Jan Modzelewski, ławnicy: Wincenty Kowalski, Rafał Rejch, Andrzej Bieńkowski, sekretarz Bronisław Grudziński

Radni: Deptałowa Zofia, Hulm Jakób, Kłobuszewski Jan, Milewski Modest, Kamiński Alfred, Olszewer Josek, Pszczółkowski Kazimierz, Pragier Chackiel, Sobierajski Henryk, Suwiński Jan, Śmigielski Jan, Szmalec Jan, Soból Ludwik, Wróblewski Aleksander, Gumiński Antoni, Segał Jankiel. W lipcu 1938 roku radnych Antoniego Gumińskiego i Jana Suwińskiego zastąpili Jakób Szczepankowski i Celestyn Wiciński.

Pierwsze posiedzenie ostatniej rady okresu przedwojennego odbyło się 3 lipca 1939, przewodniczył burmistrz Feliks Wieciński, sekretarz Bronisław Grudziński

Radni: Andrzej Bieńkowski, ks. Kazimierz Gwiazda, Teofil Godziszewski, Aron Holender, Ludwik Krajewski, Alfred Kamiński, Leopold Kaczyński, Stefan Miłoszewski, Rafał Reich, Feliks Sobierajski, Ludwik Sobol, Franciszek Sajdakowski, Srul Sikora, Ludwik Suwiński, Celestyn Wieciński, Wincenty Jasiński.

Ponad wskazane źródła informacji wykorzystane zostały materiały Muzeum Historycznego w Przasnyszu.

2 Responses

  1. WK

    Pierwszym burmistrzem był: Piotr Roman Napoleon HUZARSKI s. Stanisława – pisarza w radomskiej guberni i Tekli Mostowskiej.
    Następny: Maciej ŻMIJEWSKI s. Jana i Leokadii Humięckiej.
    Teraz o najmniej znanym lecz najdłużej pełniącym stanowisko burmistrza Przasnysza:
    Feliks WIECIŃSKI /często mylnie podawane nazwisko Wierciński/ urodził się w 1886 r. w Makowie Mazowieckim. Był synem Stanisława i Agnieszki z Jakubowskich Wiecińskich.
    W latach 1919 – 1922 był burmistrzem Zakroczymia.
    W kolejnych wyborach w 1922 r. został burmistrzem Mławy (wiceburmistrzem miasta został Kazimierz Karol Koszutski).
    Feliks Wieciński burmistrzem Przasnysza został 11 grudnia 1928 roku, wybrany przez radę miejską zdecydowaną większością głosów (głosowało za nim 20 radnych, nie głosowali na niego radni żydowskiego pochodzenia), jego kontrkandydat (Kaliszewski) otrzymał tylko cztery głosy.
    Po objęciu stanowiska burmistrza bardzo energicznie zabrał się do porządkowania magistratu, który zgodnie z ówczesnymi relacjami w prasie nie działał zbyt poprawnie (niektórzy z pracowników stracili stanowiska).
    Już w styczniu 1929 r. był jedną z osób reaktywującą działalność utworzonego w 1906 r. w Przasnyszu Towarzystwa Muzyczno-Dramatyczne „Lutnia” – został gospodarzem tej organizacji.
    W wyborach w 1934 i 1938 roku był wybierany Burmistrzem Przasnysza, ostatnią kadencję przerwał wybuch II wojny światowej.
    Feliks Wieciński zmarł w 1957 r. w Warszawie, został pochowany na Warszawskich Powązkach, kwatera 220, rząd 3, miejsce 1, 2.

Skomentuj admin Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.