Ks. Marian Borkowski

Ks. Marian Borkowski był administratorem naszej parafii bezpośrednio po II wojnie światowej, w latach 1945 – 1946. Życiorys księdza przytaczamy za działem nekrologów Miesięcznika Pasterskiego Płockiego (1948).

Wstąpiłem do Seminarium Duchownego, aby uświęcić się osobiście, zdobyć odpowiednią wiedzę filozoficzno-teologiczną i w przyszłości pracować dla chwały Pana Boga – tak młody alumn uzasadnił wybór drogi kapłańskiej.

#Za ks. prof M.M. Grzybowskim (Duchowieństwo diecezji płockiej wiek XX, t.1, cz 2) podajemy, ze ks. Borkowski samodzielną placówkę jako administrator parafii Żmijewo i Stupsk otrzymał 18 marca 1945 roku. Jednak postępująca choroba płuc zmusiła go do wyjazdu na leczenie. Wiosną 1946 roku prosil władzę diecezjalną o urlop zdrowotny a nawet o zwolnienie. W kwietniu 1946 roku przebywał w sanatorium w Rudce, a potem w Otwocku, bowiem stan zdrowia był coraz gorszy. 7 października tegoż roku na własną prośbę otrzymał w administrację parafię w Woli Mystkowskiej.

Biskup Zakrzewski na wieść o śmierci ks. Borkowskiego napisał w liście do jego brata Witolda: Zgon ks. Mariana Borkowskiego dobrego i gorliwego kapłana napełniła mnie smutkiem. Przez jego odejście diecezja poniosła dotkliwą stratę, dopóki bowiem miał zdrowie nie szczędził swych sił i zapału jaki wkładał w swa pracę duszpasterską w Lipowcu i w Żmijewie. Pociechą dla Rodziny niech będzie to piękne wspomnienie, jakie we wspomnianych parafiach zostawił, zawsze pogodny, dla wszystkich uprzejmy, uczynny. Dziś za jego świetlaną duszę odprawiłem mszę św. 

#Akt zgonu sporządzono w parafii Niepokalanego Poczęcia NMP w Ostródzie. Mowę żałobną w dniu 2 grudnia 1947 r. wygłosił ks. Marian Czapla, ówczesny administrator parafii Żmijewo i Stupsk.

Miejsce ostatniego spoczynku ks. Mariana Borkowskiego